Rejs na foki – Przecznica w Górach Izerskich

Po wczesnoporannej wycieczce rowerami po Ptasim Raju i przedpołudniowym spacerze na Mewią Łachę przyszedł czas na zmianę środka lokomocji: zaraz popłyniemy łódką do ujścia Wisły oglądać foki. W miejscu szumnie zwanym Portem Świbno pojawiamy się przed czasem i patrzymy na prom łączący Świbno z Mikoszewem

Kuter, którym będziemy płynąć wraca właśnie z poprzedniej wycieczki. Wycieczkowicze wydają się zadowoleni

Tłumu nie ma – na kutrze miści się pewnie i 15-20 osób a wyprawiamy się w 8. Płyniemy z nurtem Przekopu Wisły do jego ujścia

Nie płyniemy daleko w morze. Celem wycieczki są łachy piachu tworzące się u ujścia rzeki, na których lubią przebywać ptaki i foki. Jedną z takich łach widzieliśmy dziś z wieży na Mewiej Łasze i na niej akurat było kilka fok. Po kilkunastu minutach docieramy do dużo większej łachy. Już z daleka widać, że jest mocno zajęta

Powoli podpływamy bliżej. Sternik ma pewnie wyczucie, jak blisko można się do fok zbliżyć. Nie w jego interesie jest foki płoszyć, bo następnym razem nie będzie miał co wycieczkowiczom pokazywać.

Jesteśmy jakieś 100 metrów od fok. Już nas bacznie obserwują. Choć są i odważniejsze sztuki, które postanowiły przyjrzeć się nam z bliska

To foki szare – najpopularniejszy gatunek na Bałtyku. Na przełomie XIX i XX wieku było ich około stu tysięcy, w latach 70. ich populacja spadła do krytycznie niskiego poziomu ok. trzech tysięcy. Dzięki programowi ochrony od tego czasu ich liczna rośnie – dziś ocenia się, że w Bałtyku żyje ponad 40 tysięcy fok. A więc na dwóch widocznych z kutra łachach widzimy około 2,5% całej bałtyckiej populacji.

Oba nasze aparaty cykają na maksymalnych obrotach, choć spowodowanie, by horyzont był horyzontalny nie jest łatwe.

Narobiliśmy kilkaset foczych fot. Nełatwo było je potem przejrzeć i wybrać kilka najładniejszych. Największe zbliżenie

W drodze powrotnej płyniemy nieco bliżej wschodniej kierownicy, będącej fragmentem wschodniej części rezerwatu Mewia Łacha. Korzystając ze słońca i nagrzanego betonu, na kierownicy odpoczywa liczne ptactwo

Zwracam również uwagę na to, co dzieje się w tle – setki ptaków na plaży!

Pojedyncza mewa siodłata

Stadko nurogęsi

Nurogęsi i kormorany, w tle głównie gęsi tundrowe, białoczelne i gęgawy. Wśród nich udało mi się wypatrzeć również berniklę białolicą – nowość na liście!

Rejs nie trwa długo a dzień jeszcze młody – uruchamiamy czwarty punkt naszego dzisiejszego programu.

Jest upał, prawie 17 stopni. I w powietrzu i w wodzie. Nasz pierwsza od lat kąpiel w Bałtyku

Plażowania po kąpieli jednak nie było. Wracamy do samochodu, na którym nieprzypadkowo mamy też rowery: jedziemy na wycieczkę dokoła Wyspy Sobieszewskiej.

Wokół wyspy prowadzi Szlak Rowerowy imienia Wincentego Pola. Patron – polski poeta a przede wszystkim geograf – był na Pomorzu Gdańskim w latach 40. XIX wieku i to on nadał samoistnie utworzonemu ujściu Wisły nazwę Śmiała Wisła – i geograficznie słuszne i poetyckie zarazem to miano.

Szlak faktycznie objeżdża całą wyspę, ale że zahacza też o Ptasi Raj, który przejechaliśmy rowerem już dziś rano, skracamy nieco trasę i robimy 22 z 27 kilometrów. Lista atrakcji po drodze nie jest długa, a większość z nich i tak już oglądaliśmy lub będziemy jeszcze oglądać. Pedałujemy w ładnym i nowym dla nas bo dwuwymiarowym krajobrazie

Zaczynamy na północnym wschodzie wyspy w miejscu, gdzie szlak prowadzi lasem najbliżej morza. Potem przejazd przez Sobieszewo i wjazd na długi fragment prowadzący asfaltem wzdłuż Martwej Wisły – jak na zdjęciu powyżej. I poniżej też

Po wykręceniu ponad trzech czwartych dystansu raz jeden zatrzymujemy się na dłużej przy śluzie w Przegalinie. Ciekawy to obiekt. Powstał w konsekwencji przekopania nowego ujścia Wisły pomiędzy Świbnem a Mikoszewem. Dotychczasowe główne koryto rzeki musiało zostać odcięte, by zachęcić ją do uchodzenia Przekopem. W tym celu powstała ta śluza. A że wąska była i ruch towarowy słaby, rzadko dochodziło do wymiany wody a tym samym Wisła stała się na tym odcinku Martwą Wisłą. I tak jest do dzisiaj.

Kolekcja chyba zabytkowych już kutrów przy śluzie